boek

"Als mensen mij de vraag stellen of mijn ziekte terminaal is, kan ik doodeenvoudig antwoorden: nee. En dat is ook zo. Helaas genoeg is het iets ingewikkelder dan dat. Direct sloopt het me niet, nee. Indirect zeker wel. Niet uit te leggen in twee regels wat ik daarmee bedoel. Vandaar dit boekje.

Maar in de eerste plaats schreef ik het voor mezelf. Mijn echt goede jaren liggen inmiddels ver achter mij, en komen nooit meer terug. Een herinnering dus. Maar ook herinneringen verdwijnen. Met dit boek probeer ik hetzelfde te doen als met mijn vorig boek. Met dat boek heb ik getracht om de typische authentieke sfeer van de spoorlijn 44 vast te leggen. Met dit boek wil ik mijn gezonde tijd weer tot leven roepen."